استفاده از شیلنگ
در ابتدا، مردم از پوست حیوانات برای دوختن به ساختارهای لوله ای برای رفع نیازهای تولید استفاده می کردند. پس از مدت زمان طولانی، در پایان قرن هفدهم، برادران هلندی وان دلگگین شیلنگ بوم دوخت طولی ساختند که به طور گسترده در خدمات آتش نشانی در آن زمان مورد استفاده قرار گرفت. بعدها با ظهور لاستیک در بازارهای بین المللی و توسعه فرآیند ولکانیزاسیون آن، شیلنگ های لاستیکی و شیلنگ های زره پوش پارچه ای مانند سیم فلزی یا ریسمان بیرون آمد. با این حال، برخی از بخار، نوع هوای گرم از محیط با دمای بالا، هیدروژن مایع، اکسیژن مایع، نوع هلیوم مایع متوسط دمای پایین. بنزین، نفت سفید، اسید، قلیایی و دیگر رسانه های خورنده، اگر شیلنگ برای حمل و نقل، البته، نه. به خصوص در شرایط دمای بالا، اطمینان از ایمنی و قابلیت اطمینان آن دشوارتر است.
بنابراین، افراد به تدریج بر روی لوله فلزی تمرکز می کنند، هندسه لوله فلزی را تغییر می دهند، به طوری که سطوح داخلی و خارجی آن امواج مربوطه را ایجاد می کنند. به این ترتیب انعطاف پذیری مشابه شیلنگ لاستیکی دارد و در عین حال دارای مقاومت در برابر دمای بالا، مقاومت در برابر دمای پایین، مقاومت در برابر پیری و مقاومت در برابر خوردگی است. در نتیجه، دم فلزی که به عنوان بدنه شلنگ فلزی استفاده می شود، تولید می شود.